skąd wracali litwini? z jesiennej na grzyby wycieczki

Właściwie to było jeszcze lato (ostatnie jego dni) ale nie będziemy czepiać szczegółów. Pogoda była jesienna.
Raz na jakiś czas spędzam kilka wolnych dni u moich przyjaciół w Wieleniu (nie mylić z Wieluniem). Kilka zdjęć Puszczy Noteckiej możecie zobaczyć tutaj. Kiedy miałem przyjemność bawić tam ostatnim razem, wybraliśmy się wraz z rodziną mojego przyjaciela na grzyby. Mam wrażenie, że to jest jakiś ich lokalny sport - konkurencja pt. kto więcej zbierze.
Nie rozpoznaję zbyt wielu grzybów. Nie wszystkie grzyby ze zdjęć są jadalne. Prawdę mówiąc nie udało mi się znaleźć ani jednego jadalnego. Córcia mojego przyjaciela stwierdziła, że jestem "podgrzybiarzem" (cokolwiek to oznacza) ale mam zadatki na grzybiarza, bo się staram. ;-) Wobec powyższego jest nadzieja, że któregoś dnia nie wrócę do domu z koszykiem pełnym trujących grzybów.

 

 

coś w trawie piszczy

Lato jest już wspomnieniem. Kolejne nadejdzie dopiero za rok. W momencie gdy piszę te słowa za oknem panuje jeszcze co prawda letnia pogoda ale nie wiem jaka rzeczywistość będzie panowała za parę tygodni gdy ten wpis ujrzy światło dzienne.
Gdyby miało być zimno, tych kilka zdjęć powinno choć trochę ocieplić jesienną aurę.

 

 

instrukcja obsługi ważki

Wyciągasz rękę, zawieszasz w powietrzu a ona ląduje. Wypróbowane nie raz. Działa zawsze.

 

 

 

ulubiona modelka

Już myślałem, że mi się w tym roku nie uda złapać ważek ale okazuje się, że to niemożliwe. Gdy się ma prywatny ekosystem w ogrodzie to można złapać wszystko łącznie z pasikonikami, pająkami, żabami i wężami. Tak, tak - węże też się zadomowiły ale o tym będzie w następnym wpisie. Tymczasem zapraszam do obejrzenia krótkiego klipu i kilku zdjęć.

 

 

 

pajęczy ród

Lubię pająki. Nie wszystkie byłbym w stanie wziąć na ręce ale tych tutaj nie trzeba się specjalnie obawiać. Są niegroźne.

 

 

 

spacer

Nosiło mnie jednego razu po różnych bezdrożach...

 

 

 

zeszłoroczne wrzosy

Z wielkim opóźnieniem a może z wyprzedzeniem, bo w końcu wrzesień już tuż tuż ;-)

 

 

 

w zbliżeniu

To co tak naprawdę potrafi mój aparat, widać kiedy się "podejdzie" bliżej.

 

 

przebudzony

Wiosna już w pełni ale niektórzy obudzili się jeszcze przed jej nadejściem. To zdjęcia sprzed kilku tygodni.
 
 

świat na żółto i niebiesko

Ciężko mi ostatnio dobierać słowa. To pewnie efekt wiosennego przesilenia. Więc będzie krótko i treściwie - Wiosna "wybuchła". Wszystko wokół kwitnie.

 

 

w kolorze blue

ważka - odsłona druga

W oczekiwaniu na wiosnę prezentuję nieco cieplejsze klimaty.

 

 

chwilowo zima

Przypominam, że legalnie zima może jeszcze trwać miesiąc, więc nie róbcie sobie nadziei... ;p" - paparatka

Pomarzyć jednak zawsze warto a póki co jednak ciągle zima. Dziś znów sypnęło śniegiem. Wiosna jednak już tuż tuż. Bocianów jeszcze nie widziałem ale wróciły żurawie.

 

ważka

Paradoksalnie ważki można bardzo łatwo sfotografować. Za "głupią" żabą czasem się człowiek nabiega. Motyla też nie jest łatwo złapać. Jednak ważki są inne.

 

modelka bez głowy

Najprościej fotografuje się coś co jest statyczne. Taki model nigdy nie bywa zniechęcony, nie narzeka, nie ma za złe fotografowi, że ten nie zadbał o idealne warunki do sesji. Z tymi warunkami wyszło tym razem niefortunnie, bo podczas tej sesji ucierpiała modelka. Nie będę wdawał się w szczegóły. Napiszę tylko, że ‘Kropelka’ wszystko sklei. ;)

 

 

 

 

 

 
                    

 

 
                    

 

 

 

 

makro z trawą w tle

Pamiętam, że gdy oglądałem jakiś czas temu zdjęcia mojej znajomej nie potrafiłem jednoznacznie stwierdzić jakim aparatem dane zdjęcie było zrobione. Różnicę widać dopiero gdy porówna się oryginał. Dlatego pozwolę sobie zaprezentować jedno zdjęcie w dużej rozdzielczości. Aby je obejrzeć wystarczy podążać za tym linkiem.